Heart - Beautiful Broken [2016]

Heart – członkowie Rock and Roll Hall of Fame. Członkinie, żeby uściślić – bo poza siostrami Wilson, które od dawna kierują we dwie tą grupą, w Heart nie ma już od wieków żadnego z muzyków, którzy wraz z nimi zostali włączeni w poczet tej kontrowersyjnej organizacji. Siostry Wilson niewiele muszą. Miejsce w historii rocka mają zapewnione dzięki takim numerom jak Crazy on You czy Barracuda, rozpoznawalnymi przez wszystkich megagwiazdami rocka już nigdy nie zostaną, bo czasy świetności grupy dawno minęły, ale wciąż mogą liczyć na dopływ świeżych fanów choćby dzięki sławnemu coverowi Stairway to Heaven sprzed kilku lat, który zrobił furorę w Internecie. Grają koncerty, które cieszą się sporym powodzeniem i w zasadzie nikt nie oczekiwałby pewnie po nich nagrywania nowych płyt. Postanowiły jednak wejść do studia z obecnym składem grupy i taki nowy album zarejestrować. Tylko czemu w takim razie nie zrobiły tego porządnie i z sensem? Czemu zamiast płyty z nowym materiałem dostajemy dwa czy trzy względnie świeże kawałki i kilka odgrzewanych kotletów w nowych wersjach – głównie kompozycji z płyt wydanych w pierwszej połowie lat 80.? Ja wiem – nie były to najlepsze lata dla muzyki hardrockowej i wiele grup wydało wtedy rzeczy, których się trochę wstydzi i czasami chcieliby móc nagrać je od nowa, żeby brzmiały sensowniej. Ale czy trzeba je koniecznie sprzedawać jako nową płytę i mieszać z nowymi numerami? Słabe to, słabe…

Ale zajmijmy się dźwiękami. Rozpoczyna się całkiem nieźle. Najkrótszy na płycie numer tytułowy ma w sobie sporo energii, do tego gościnnie słyszymy w nim Jamesa Hetfielda. Daje to nadzieję, że będzie mocno i rockowo, bo wiemy, że różnie z tym bywało na płytach Heart. Niestety Two przenosi nas w klimat, którego spodziewałbym się po płycie Shanii Twain, a nie zespołu rockowego. Podobnie nijako jest w Sweet Darlin’. Mdłe tło, smyczki z klawisza, klimat przeciętnej pościelowy. I tak w kółko – jak trafi się coś godnego uwagi, to zaraz notujemy mocny kontakt z gruntem za sprawą czegoś tak wymuszonego i nijakiego, że powieki same się zamykają. Do tych lepszych fragmentów należy I Jump, które momentami lekko zeppelinuje (co nie jest w przypadku tego zespołu żadnym zaskoczeniem), a także spokojne, ale bardzo klimatyczne Johnny Moon czy też niezbyt dynamiczny, ale ciężkawy dzięki gęstemu aranżowi numer Heaven. Down on Me może niczym nie zaskakuje, ale miło buja, a do tego wokal Anne Wilson brzmi tu szczególnie dobrze. A które kawałki należą do tych nijakich? No cóż – reszta. To nie tak, że to złe numery, ale nie są to rzeczy, które jakoś by się wyróżniały. W dodatku za dużo jest tu utworów wolnych, lekkich i przyjemnych. Ta płyta po prostu nie ma kopa mimo obiecującego, dynamicznego początku. Kiedy już po czwartym numerze wchodzimy w klimat nieinwazyjnego bujanda, to zostajemy w nim do samego końca. Niby ładnie, ale nudno i bezpiecznie.

Beautiful Broken to dość solidny album, ale pewnie nikt nigdy nie podcinałby sobie żył, gdyby ta płyta się nie ukazała. Słucha się tego momentami całkiem dobrze, tylko przez cały czas mam w głowie jedno pytanie – po co w zasadzie taka płyta powstała? Nie przepadam za takimi tworami. Ni to składak, ni nowa płyta studyjna. Trochę staroci, trochę nowości. Kupy się to nie trzyma i trudno sobie wyobrazić, że fani grupy rzucą się na tego typu wydawnictwo. Jeśli siostry Wilson chciały koniecznie wydać te dwa czy trzy nowe kawałki, to przecież można było wypuścić singiel na Record Store Day, a nie zapowiadać nową płytę. Zawiedziony jestem nie tyle samymi dźwiękami (choć – jak już pisałem – szału nie ma), co charakterem tego wydawnictwa, a zawód ten niestety przekłada się też na to, że nie potrafię do końca cieszyć się umieszczonymi na Beautiful Broken utworami. Nawet tymi lepszymi.

--

Zapraszam na prowadzoną przeze mnie audycję Lepszy Punkt Słyszenia w radiu Rock Serwis FM w każdy piątek o 21 (powtórki w soboty o 13)
http://rockserwis.fm - tu można mnie słuchać
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - a tu porozmawiać ze mną w trakcie audycji

Zapraszam też na współprowadzoną przeze mnie audycję Nie Dla Singli w każdą sobotę o 20

http://zak.lodz.pl - tu można nas słuchać
http://facebook.com/niedlasingli - a tu z nami porozmawiać w trakcie audycji