Walking Papers - The Light Below [2021]

Jak zapewne większość osób poznałem Walking Papers kilka lat temu jako „zespół, w którym grają Duff McKagan z Gunsów i Barrett Martin ze Screaming Trees i Mad Season”. To oni mieli nazwiska, które przyciągały nowych słuchaczy. Nie zapominajmy jednak, ze Walking Papers to projekt, który z Martinem założył wokalista i gitarzysta Jeff Angell, a od pierwszej płyty ważną rolę odgrywał w nim także klawiszowiec Benjamin Anderson, z którym Angell grał wcześniej w grupie The Missionary Position. I to Angell i Anderson pozostali z pierwotnego składu formacji na trzeciej płycie. Duff i Barrett zajęli się swoimi innymi licznymi muzycznymi projektami muzycznymi wkrótce po wydaniu drugiej płyty zespołu i ani w trasie promocyjnej WP2, ani w rejestracji trzeciego krążka już nie uczestniczyli. To znakomita szansa, by w końcu spojrzeć na ten zespół z nieco innej perspektywy, a konkluzje po tym spoglądaniu muszą być jednoznaczne – Walking Papers to znakomita formacja, która mimo odejścia swojej bardzo rozpoznawalnej sekcji rytmicznej, nagrywa kapitalną, klimatyczną muzykę.

Odejście dotychczasowej sekcji rytmicznej zaowocowało pewnymi zmianami w brzmieniu. Dużo większą rolę odgrywają teraz klawisze, które w pewnym sensie zajęły też przestrzeń gitary basowej (w grupie jest basista koncertowy, który jednak nie brał udziału w nagraniu albumu). Oprócz tego w zespole pojawił się saksofonista Gregor Lothian. Nowym perkusistą jest Will Andrews. Nazwiska te pewnie fanom rocka niewiele powiedzą, ale to nie szkodzi. Mnie nazwiska Angella i Andersona też kilka lat temu nic nie mówiły. Na pierwszej płycie z zespołem w kilku utworach gościnnie wystąpił gitarzysta Pearl Jam Mike McCready. Tym razem w dwóch kompozycjach gościnnie gra Dean DeLeo ze Stone Temple Pilots. Odejście McKagana i Martina może się okazać dla zespołu błogosławieństwem, bo daje większe szanse na bardziej regularną działalność (druga płyta wyszła pięć lat po pierwszej, choć była gotowa już dużo wcześniej) i tym samym rozwój grupy. A rozwój ten już słychać. The Light Below wypełniają rzeczy niezwykle klimatyczne, czasami melancholijne, innym razem mroczne. Mniej tu utworów dynamicznych, opartych bardziej na bluesowych korzeniach, a więcej właśnie takiego nieco posępnego klimatu oraz mocnych, gęstych partii klawiszy.

Z tego bardzo równego i stojącego całościowo na wysokim poziomie materiału wyróżnię ciężkie, otwierające album The Value of Zero; kapitalne singlowe What Did You Expect? ze świetnym głównym motywem klawiszowym; fantastyczny, hipnotyczny dyptyk Divine Intervention / Stood Up at the Gates of Heaven (to tu gościnnie gra DeLeo), oparty na zapętlonych motywach; pięknie bujające Going Nowhere ze świetnym tłem klawiszowym i znakomicie uzupełniającym wszystko saksofonem; najdłuższe na płycie, mroczne, idące momentami nawet trochę w stronę industrialu Creation Reproduction and Death, które znowu wciąga słuchacza z pozoru monotonnym rytmem i zapętleniami, ale robi to w sposób absolutnie cudowny; wspaniałe, niezwykle subtelne Money Isn’t Everything… chwila, wymieniłem właśnie pierwszych siedem numerów. Daruję sobie wymienianie reszty. Po prostu posłuchajcie tej płyty, zamiast czytać, co jest na niej najlepsze.

Czy jest na co narzekać? W zasadzie przyczepię się tylko jednej rzeczy i nie będzie to chyba dla czytelników tego bloga specjalne zaskoczenie. Album spokojnie mógłby być o kwadrans krótszy. Po prostu The Light Below nieco przytłacza objętością materiału. I tyle. Żadnych innych narzekań z mojej strony nie będzie, bo płytę wypełnia bardzo różnorodny, znakomity materiał. Walking Papers to zespół trudny do zaszufladkowania – niby rdzennie rockowy, ale przecież tak odległy od muzycznych stereotypów związanych z tym gatunkiem. Choć rodowód grupy to Seattle oraz scena grunge, muzycznie panowie odbiegają mocno od tej charakterystyki. Z grunge’em łączy ich na nowym krążku głównie ponure, mroczne brzmienie, natomiast próżno szukać to gitarowej ściany dźwięku, brudnych, ekspresyjnych solówek czy równie brudnego i równie ekspresyjnego wokalu. Zamiast powalających zagrywek instrumentalistów mamy kapitalny, spójny klimat, zamiast wściekłych rockowych wrzasków – stonowany, niski, niezwykle przyjemny głos Angella, któremu bliżej do Cave’a czy Morrisona niż do Cobaina czy Cornella. The Light Below to jak na razie moja ulubiona tegoroczna płyta i w kolejnych miesiącach artyści będą musieli się solidnie nagimnastykować, żeby mieć szansę przebić Walking Papers w tym moim rankingu.

 

1. The Value of Zero (4:48)

2. What Did You Expect? (4:46)

3. Divine Intervention (8:06)

4. Stood Up at the Gates of Heaven (4:24)

5. Going Nowhere (6:03)

6. Creation Reproduction and Death (9:23)

7. Money Istn't Everything (5:08)

8. Rich Man's War (3:59)

9. Where Did I Go Wrong? (4:14)

10. The Other Shoe (reprise) (2:39)

11. My Thoughts Are Not My Own (7:26)

12. California (One More Phone Call) (3:39) 

Zapraszam na prowadzone przeze mnie w radiu Rockserwis FM audycje: Lepszy Punkt Słyszenia  w każdy piątek o 21, Radio F.L.O.Y.D. w piątek o 20 oraz na set Zona Bizona w niedziele o 16.
http://rockserwis.fm
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - profil audycji

http://facebook.com/groups/rockserwisfm - tu można porozmawiać ze mną oraz z innymi słuchaczami w trakcie audycji