Lonker See - Hamza [2020]

Mam w sumie pewien problem z dokładnym policzeniem płyt trójmiejskiej formacji Lonker See. No bo niby jest to piąta pozycja w ich dyskografii, ale jedna z poprzednich była splitem z innym bardzo dobrym polskim zespołem – ARRM – a kolejna to miks nagrań koncertowych i studyjnych. Do tego jeszcze poza tą piątką jest EP-ka i wydany w tym roku album koncertowy. Nie ma to jednak tak naprawdę większego znaczenia. Liczby nie muszą się zgadzać, nie muszą się też zgadzać etykietki, a tych muzyce grupy przypisywanych jest sporo – ambient, post-rock, psychedelic rock, space rock, jazz-rock, noise rock. Żadne z tych określeń nie oddaje w pełni charakteru muzyki kwartetu, ale już ich zbiór daje pewne pojęcie o tym, czego można się spodziewać po płytach zespołu, także po tej „nowej”.

Cudzysłów nie został użyty przypadkowo, bo album ukazał się w lutym, ma więc niemal pół roku. No cóż, nie jestem w tym roku mistrzem reakcji, ale za to miałem okazję posłuchać płyty Hamza już całkiem sporo razy przez tych kilka miesięcy i chyba nadszedł ten moment, kiedy jestem gotów, by ją wam polecić. No to polecam – polecam jak cholera! Hamza to 54 minuty kapitalnej, trzymającej nieustannie bardzo wysoki poziom, intrygującej muzyki. Zaczyna się bardzo spokojnie od subtelnego Infinite Garden, w którym dominuje przestrzeń, a znakomicie w tę lekką, nieco oniryczną całość, wpasowuje się delikatny, nasączony pogłosem wokal Joanny Kucharskiej, który prowadzi swego rodzaju dialog z oszczędnie wykorzystywanym saksofonem. Kapitalny kontrast stanowi ciężka, jazgotliwa niemal Gdynia 80 z tym razem mocnym akcentem saksofonu Tomasza Gadeckiego. Niby rozpoczyna się klimatycznie, mrocznie, ale spokojnie, a jednak bardzo szybko do głosu dochodzi dynamika nakręcana przede wszystkim przez perkusję, a potem jazz-rockowe szaleństwo. Te dwie pierwsze kompozycje niewątpliwie dają pojęcie, jak będzie brzmieć całość, ale też ustawiły poziom wysoko. Na szczęście reszta płyty także nie zawodzi.

Z rzeczy mocnych, gęstych, dynamicznych, mamy tu jeszcze  3-4-8, w którym z kolei w końcu – przynajmniej fragmentami – na pierwszy plan wychodzi mocna gitara. Fajnie rozkręca się też Open & Close, w którym sporo się dzieje. Z kolei w psychodelicznym, klimatycznym numerze tytułowym powraca nam po dłuższej chwili delikatny wokal, ale uwagę zwraca tu przede wszystkim kapitalny, prosty, hipnotyczny rytm perkusyjny i oplatający go, niezwykle klimatyczny saksofon. Fantastycznie płynie też najdłuższe na płycie Put Me Out, które z czasem – od spokojnego początku – rozkręca się i na koniec mamy już kawał mocnej muzyki granej na sporej intensywności. Dość niepokojąco robi się na sam koniec w Earth Is Flat (może to przez ten tytuł…), które napędzane jest niby hipnotycznym motywem, ale całość balansuje na krawędzi muzycznego chaosu. Ostatnie trzy minuty płyty to już w zasadzie ciąg zupełnie niezwiązanych ze sobą i chyba nie do końca potrzebnych motywów prowadzących do przenikliwego hmm pisku (?), choć przynajmniej człowiek ma gwarancję, że zauważy, kiedy się płyta kończy.

Nie ma co silić się na skromność i ostrożność – to jest, według mnie, formacja o naprawdę sporym potencjale, która przy odrobinie szczęścia może w ciągu kilku lat trafić do naprawdę sporego grona odbiorców takiej muzyki nie tylko w naszym kraju, ale i poza nim. To oczywiście muzyka mocno niemainstreamowa, niełatwa, ale nie róbmy z siebie elity – ludzi słuchających takich dźwięków znajdzie się całkiem sporo, choć zazwyczaj poukrywani są przed światem w różnych zakamarkach. Życzę zespołowi, żeby potrafił do nich dotrzeć (co już się w jakimś stopniu udało, bo przecież Lonker See grali wiele koncertów poza naszym krajem), bo już po dotarciu o sam odbiór muzyki zespołu jestem dość spokojny. Hamza to świetny materiał, który na pewno znajdzie swoich odbiorców.

Płyty możecie posłuchać na profilu grupy na Bandcampie.

1. Infinite Garden (5:27)

2. Gdynia 80 (8:03)

3. 3-4-8 (5:20)

4. Hamza (7:51)

5. Put Me Out (9:33)

6. Open & Close (9:23)

7. Earth Is Flat (8:47)

Zapraszam na prowadzone przeze mnie w radiu Rockserwis FM audycje: Lepszy Punkt Słyszenia  w każdy piątek o 21, Radio F.L.O.Y.D. w niedziele o 20 oraz na set Zona Bizona w niedziele o 16.
http://rockserwis.fm
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - profil audycji

http://facebook.com/groups/rockserwisfm - tu można porozmawiać ze mną oraz z innymi słuchaczami w trakcie audycji