Crypt Trip - Haze County [2019]

Pochodzącą z Dallas formację Crypt Trip poznałem przy okazji wydanej na początku zeszłego roku płyty Rootstock. Spodobało mi się ich luzackie granie czerpiące śmiało z bogatego dorobku amerykańskiego rocka. To był ich drugi album. Na trzeci nie musieliśmy czekać zbyt długo. Płyta Haze County wyszła w marcu i niespodzianek w brzmieniu i muzycznym kierunku obranym przez zespół nie przynosi, przynosi za to po raz kolejny trzydzieści kilka minut bardzo przyjemnego klimatu muzycznego.

Crypt Trip zręcznie operują szeroką definicją amerykańskiego rocka, który łączy w sobie elementy hard rocka, bluesa, southern rocka, folk rocka czy country. Wszystkie te gatunki w mniejszej lub większej dawce odnajdziemy właśnie w dziewięciu niezbyt długich numerach umieszczonych na Haze County, choć przeważnie z naciskiem na nieco intensywniejsze klimaty. Nie brakuje tu jednak także odwołań do gatunku, na który za oceanem mówią americana. To ten rodzaj muzyki, który nawet w chłodny dzień w Polsce daje słuchaczowi poczucie, że właśnie wygrzewa się na słońcu gdzieś na zachodzie Stanów Zjednoczonych. Muzyka płynie sobie przyjemnie, umilając dzień, nie wymusza na słuchaczu pełnego zaangażowania w odbiór, muzycy nie silą się na muzyczny odpowiednik zaawansowanej matematyki, ale to, co robią, robią z wdziękiem i naturalnością. Wśród tych dziewięciu numerów aż trzy to w zasadzie dwuminutowe miniaturki. Tylko zamykający album numer Gotta Get Away – zresztą chyba najcięższy i najbardziej dynamiczny w zestawie – trwa nieco dłużej, bo sześć minut, oferując kilkuminutowy psychodeliczny odlot z wydatnym udziałem wysuwającej się dłuższymi fragmentami na pierwszy plan perkusji. Ale siła tej płyty tkwi właśnie we wspomnianej prostocie i w tym, że tych numerów po prostu cholernie dobrze się słucha. Takie kompozycje jak To Be Whole czy Death After Life powinny pojawiać się na antenie wszystkich stacji rockowych, bo to muzyka, która wpada w ucho i jest przyjemna, a przy tym nie trąci banałem i raczej nie powiela najbardziej oczywistych schematów konstrukcyjnych. A do tego mamy kilka wspomnianych już krótszych muzycznych tematów w klimatach jeszcze lżejszych, jak choćby 16 Ounce Blues, które mocno czerpie z country. 34 minuty z tym albumem upływają błyskawicznie i natychmiast ma się ochotę włączyć tę płytę jeszcze raz.

Nie oczekuję od zespołów typu Crypt Trip odkrywania nieznanych do tej pory fanom rocka patentów. Wiadomo, że jest to muzyka tak głęboko osadzona w tradycji amerykańskiego rocka, że tu się niczego nowego nie wymyśli. Można po prostu albo brzmieć w takich klimatach naturalnie i prawdziwie, albo trącić fałszem i kalkulacją na kilometr. W przypadku Crypt Trip mamy do czynienia z tym pierwszym przypadkiem i dlatego jestem przekonany, że do ich płyt będę co jakiś czas z przyjemnością wracał.

 

1. Forward (1:55)

2. Hard Times (4:50)

3. To Be Whole (4:16)

4. Death After Life (4:38)

5. Free Rain (4:31)

6. Wordshot (4:21)

7. 16 Ounce Blues (2:00)

8. Pastures (1:49)

9. Gotta Get Away (6:08)

--

Zapraszam na prowadzone przeze mnie audycje Lepszy Punkt Słyszenia oraz Purple FM w radiu Rock Serwis FM w każdy piątek o 21 i sobotę o 19
http://rockserwis.fm
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - profil audycji

http://facebook.com/groups/rockserwisfm - tu można porozmawiać ze mną oraz z innymi słuchaczami w trakcie audycji