Pontiak - Dialectic of Ignorance [2017]

Dużo w ostatnich miesiącach mówiło się i pisało o trzech braciach o swojsko brzmiącym nazwisku Kiszka, którzy wraz z kumplem podbijają świat jako Greta Van Fleet. Historia muzyki zna sporo przypadków, gdy przynajmniej trójka rodzeństwa odnosiła spore sukcesy pod wspólnym szyldem – Bee Gees, Beach Boys, Jackson 5, a współcześnie choćby Anathema. Grupa Pontiak ze swoją muzyką do mainstreamu raczej nie ma szans się przebić, ale bracia Jennings, Van i Lain Carneyowie ze stanu Virginia od kilkunastu już lat grają naprawdę solidnego psychodelicznego stonera i mają już na koncie osiem albumów oraz kilka EP-ek. Najnowsza płyta tria – Dialectic of Ignorance – ukazała się wiosną 2017 roku i powinna zainteresować fanów lekko narkotycznych odlotów.

Zaczynają od razu dość hipnotycznie w Easy Does It, zapętlając jeden motyw i dokładając stopniowo kolejne motywy muzyczne (m.in. kapitalne organy) oraz mocno przetworzony wokal. Od razu weszli na wysoki poziom i zaproponowali na sam początek coś ciekawego, ale jeśli ktoś odczuł, że być może osiem minut grania jednak głównie wariantów jednego motywu w jednym tempie to trochę przesada, to mam dobrą wiadomość – to zdecydowanie najdłuższy numer na płycie, a w dodatku kilka innych kompozycji zapewnia znacznie większe urozmaicenie, choć nie da się ukryć, że ten element muzycznej hipnozy będzie dominował przez większość albumu. Stały rytm wiedzie też drugi utwór na albumie – Ignorance Makes Me High – ale tu różnica w natężeniu dźwięku oraz klimat tworzony przez muzyków sprawiają, że słucha się tego kapitalnie. Hidden Prettiness przyjemnie buja niskim brzmieniem i spokojnym, nieco kwaśnym klimatem. Wokale przywodzą mi na myśl Davida Gilmoura, zresztą przy okazji narkotycznej psychodelii nie sposób nie myśleć o wczesnych Floydach (także tych przedgilmourowskich), ale tu te skojarzenia ograniczają się głównie do wokalu, bo cała reszta jest dość chłodna, niepokojąca, zbyt mało zwariowana, ale i jednocześnie zbyt mało przystępna jak na Floydów. Za to brzmi świetnie. Nieco floydowo jest też chwilę później w Youth and Age, ale to znowu raczej skojarzenie z tymi kompozycjami Floydów, które opierają się na pewnym uczuciu odczłowieczenia, chłodu i pustki. Pod koniec płyty na pierwszy plan częściej wychodzi gitara, czy to w nieco bardziej jazgotliwej i chaotycznej formie w Dirtbags, czy w postaci głośnej ściany dźwięku oraz efektownej partii końcowej w zamykającym album i najcięższym na nim We’ve Fucked This Up. Wszystko w porządku, panowie. Nic nie spieprzyliście. Jest dobrze.

Dialectic of Ignorance to bardzo ciekawa płyta, która od pierwszych sekund intryguje brzmieniem, gęstym klimatem, ale jednocześnie przestrzenią i bardzo przyjemnymi odlotami. Z jednej strony jest dość ciężko i intensywnie, ale z drugiej cały czas dominuje przyjemny „luzik”, więc panowie bardzo sprawnie mieszają składniki. Przyznaję, że nie kojarzyłem ich wcześniej. Nazwa obijała się o oczy i uszy, ale to pierwszy ich album, który poznałem, choć od momentu pierwszego odsłuchu minęło już trochę czasu i zdążyłem zapoznać się przynajmniej z pewnym wycinkiem starszej twórczości. Na pewno jest to grupa, na którą trzeba zwrócić uwagę, jeśli lubi się klimat nieco hipnotycznego, ale momentami także ciężkiego psychodelicznego grania. Nie wiem ilu Carneyów potrzeba do wymiany żarówki, ale do nagrania dobrej płyty wystarczyło trzech.

1. Easy Does It (8:01)

2. Ignorance Makes Me High (5:32)

3. Tomorrow Is Forgetting (5:48)

4. Hidden Prettiness (5:11)

5. Youth and Age (4:46)

6. Disrtbags (4:27)

7. Herb Is My Next Door Neighbor (6:13)

8. We've Fucked This Up (6:11) 

Nagrań z płyty możecie posłuchać w serwisie Bandcamp.

--

Zapraszam na prowadzoną przeze mnie audycję Lepszy Punkt Słyszenia w radiu Rock Serwis FM w każdy piątek o 21 (powtórki w niedziele o 15)
http://rockserwis.fm - tu można mnie słuchać
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - a tu porozmawiać ze mną w trakcie audycji

Zapraszam też na współprowadzoną przeze mnie audycję Nie Dla Singli w każdą sobotę o 20

http://zak.lodz.pl - tu można nas słuchać
http://facebook.com/niedlasingli - a tu z nami porozmawiać w trakcie audycji