The Sonic Dawn - Into the Long Night [2017]

The Sonic Dawn to młoda duńska formacja, która pod tą nazwą zadebiutowała w 2015 roku krążkiem Perception. Po kilkunastu miesiącach ukazuje się drugi album w dorobku formacji i z całą pewnością mogę oświadczyć, że wyrasta nam kolejny ciekawy skandynawski zespół. Trio z Kopenhagi kapitalnie czuje się w klimatach wczesnej psychodelii, serwując słuchaczom muzykę, w której znajdziemy fantastyczne rytmy, świetne, nieco senne wokale, porywające partie gitar oraz – jak to często w muzyce retro-psychodelicznej – przyjemne brzmienia sitaru. Z nie zawsze przyjaznej pogodowo Danii panowie przenoszą nas z niezwykłą łatwością do londyńskiego klubu UFO bądź na plażę w kalifornijskim Venice.

Płyta zawiera osiem kompozycji (plus bardzo krótkie intro) składających się w sumie na trzydziestosześciominutową całość. Może się wydawać, że to mało, ale czyż płyty z końca lat 60., gdy psychodeliczny pop-rock był u szczytu popularności, nie trwały właśnie tyle? A dokładnie taką muzykę znajdziemy na Into the Long Night. Noc zatem nie będzie wcale zbyt długa, chyba że postanowimy po zakończeniu odsłuchu włączyć płytę ponownie, a jest na to spora szansa, bo dźwięki zawarte na tym krążku mogą być uzależniające, a już na pewno są niezwykle przyjemne w odbiorze. Przyznaję, że początek trochę mnie zmylił. Emily Lemon to przebojowy, lekki numer, który w żaden sposób nie sugerował, że w dalszej części albumu będziemy mieli do czynienia ze sporymi pokładami psychodelii. Przez większość czasu mamy tu niemal popową formułę, choć z przyjemnymi wstawkami gitarowymi. Wszystko zmienia się w ostatniej minucie, gdy nagle zupełnie niespodziewanie wkradają nam się tu spokojne, nieco tajemnicze brzmienia. Od tej pory już do końca płyty towarzyszyć nam będzie przyjemny klimat muzyki drugiej połowy lat 60. Czasem trochę Hendrixa, innym razem Doorsów czy Love, jeszcze kiedy indziej Floydów z Barrettowskiego okresu. Dominują klimatyczne, przetworzone dźwięki gitary, ciepły bas, nagrana z polotem perkusja i kosmiczne brzmienia klawiszowo-organowe w tle (te gościnnie nagrał Erik Petersson z grupy Siena Root).

On the Shore wprowadza lekko jazzujący klimat, który może przywodzić skojarzenia z The Doors, z kolei As of Lately to klasyczny, dynamiczny psychodeliczny rock garażowy z lekkim „shadowsowym” posmakiem. A potem mamy klasyczny zwrot akcji – Six Seven oferuje zwolnienie tempa i bluesowe brzmienia w części pierwszej oraz psychodeliczne rockabilly z nutką westernu w części drugiej. W Numbers Blue i l’Espion (znowu momentami jazzujące motywy) wchodzimy już na całego w narkotyczne klimaty, a zamknięcie oczu grozi nagłym widzeniem zbyt wielu barw i kształtów jednocześnie. Muzyczny trip na całego! Dla odmiany Lights Left On to zdecydowanie najspokojniejszy numer na płycie, idealnie pasujący do skrzypiącej, drewnianej sceny w jakimś zadymionym klubie nocnym oferującym odpoczynek od zgiełku wielkiego miasta. Piękny finisz zespół zapewnia w Summer Voyage, zdecydowanie najdłuższej kompozycji na płycie. To w zasadzie album w pigułce. Są i spokojne, kosmiczne odloty, i trochę jazzowych naleciałości, i sitar, i chwytliwe, skoczne partie, i trochę bluesa. Teoretycznie to wszystko zupełnie nie powinno tworzyć sensownej całości, ale tworzy. I w dodatku sprawia, że odsłuch płyty kończy się w tak cudownym klimacie, że nie pozostaje nic innego, jak włączyć Into the Long Night od początku.

Druga płyta Duńczyków to krążek niezwykle przyjemny w odsłuchu. Nawiązania do psychodelicznego popu i rocka późnych lat 60. są tu oczywiste, ale w niczym nie umniejsza to zasług muzyków, którzy stworzyli płytę bardzo klimatyczną i po prostu ciekawą. Z pewnością jest to formacja, która ma papiery na to, żeby w kolejnych latach solidnie namieszać na europejskiej scenie psychodelicznej, czego zresztą szczerze im życzę, bo zaczarowali mnie tym albumem. Tu wszystko jest retro – okładka, wygląd muzyków, brzmienie, aranżacje, struktura utworów, czas trwania płyty. Ale to działa, naprawdę są w tym wszystkim ujmująco autentyczni. Brawo.

1. Intro (0:33)

2. Emily Lemon (4:54)

3. On the Shore (3:56)

4. As of Lately (2:45)

5. Six Seven (5:07)

6. Numbers Blue (4:26)

7. Lights Left On (3:08)

8. l'Espion (4:15)

9. Summer Voyage (7:17)

Zajrzyjcie na profil grupy w serwisie Bandcamp.

Blog dorobił się profilu na Facebooku ;)

--

Zapraszam na prowadzoną przeze mnie audycję Lepszy Punkt Słyszenia w radiu Rock Serwis FM w każdy piątek o 21 (powtórki w niedziele o 14)
http://rockserwis.fm - tu można mnie słuchać
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - a tu porozmawiać ze mną w trakcie audycji

Zapraszam też na współprowadzoną przeze mnie audycję Nie Dla Singli w każdą sobotę o 20

http://zak.lodz.pl - tu można nas słuchać
http://facebook.com/niedlasingli - a tu z nami porozmawiać w trakcie audycji