Kolejny pakiet krótkich tekstów o płytach, składający się na jeden większy, zbiorczy tekst. Myślę, że taka forma będzie się pojawiała coraz częściej, bo zwyczajnie nie jestem w stanie napisać osobnych tekstów choćby o jednej czwartej albumów wartych uwagi. Wciąż będą się pojawiały teksty dłuższe poświęcone jednej płycie, ale w taki sposób jestem w stanie powiadomić was o większej liczbie ciekawych wydawnictw.
Nie miała w ostatnich latach szczęścia impreza o nazwie Summer Fog Festival, bo po pierwszej - bardzo udanej artystycznie, choć raczej mniej frekwencyjnie - edycji, kolejne jakoś nie mogły się odbyć. A to pandemia, a to główna gwiazda w ostatniej chwili odwoływała trasę... W końcu jednak się udało i to z przytupem, bo dwudniowa impreza w katowickim Spodku miała świetny line-up. Dla fanów muzyki progresywnej czy psychodelicznej Spodek stał się na te dwa dni niemal rajem na Ziemi i trzeba przyznać, że nazwa tego kultowego obiektu oraz jego kształt idealnie pasowały do wykonywanej tam muzyki, co zresztą podkreślali także sami wykonawcy.
Dobrych płyt wychodzi wciąż mnóstwo i nie mam najmniejszych szans pisać osobnych tekstów o choćby połowie z tych, które na to zasługują. Co jakiś czas jestem (a wy ze mną) więc skazany na podobne zbiorcze wpisy, jakie publikowałem przed posumowaniem poprzedniego rocznika. Czas na pierwszy z nich.
