Ray Wilson - Radomsko [MDK], 22 X 2017 [relacja]

foto: Justyna Szadkowska
https://www.facebook.com/FotoFaceJustisza

Radomsko nie jest raczej zbyt ważnym punktem na koncertowej mapie Polski. Właściwie to nie jest nawet mało ważnym punktem. Tu po prostu rzadko się zdarza, żeby cokolwiek się działo, zwłaszcza w temacie muzyki rockowej z wyższej półki. Co innego podradomszczańskie Gomunice. To tam, do kultowego już niemal klubu Bogart, zjeżdżają się regularnie fani rocka z Radomska, Piotrkowa Trybunalskiego, Bełchatowa czy Częstochowy oraz innych okolicznych metropolii. Kiedy byłem ostatni raz na koncercie rockowym w radomszczańskim MDK-u? W 2. klasie liceum. To było dawno temu, gdy na czele grupy Dżem (bo to jej koncert wtedy widziałem) stał Jacek Dewódzki. Widać jednak, że albo miejscowe towarzystwo faktycznie spragnione jest dobrej muzyki, albo pojawił się naprawdę duży kontyngent przyjezdnych, bo sala MDK-u była niemal pełna (i założę się o wiele, że te nieliczne puste miejsca to przede wszystkim efekt rozdawania darmowych zaproszeń różnym ważniakom, którzy takie koncerty mają gdzieś, ale nie wypada tych zaproszeń im nie dać…). No to kto ściągnął do sali, w której na co dzień działa kino, takie tłumy? Ray Wilson – były wokalista Genesis, który od momentu zamieszkania w Polsce już ładnych kilka lat temu, zjeżdża nasz kraj wzdłuż i wszerz.

W ostatnich latach koncerty Raya Wilsona to w zasadzie świat Genesis w pigułce. Można usłyszeć zarówno utwory tej formacji (ze wszystkich okresów działalności), jak i solowe dokonania Phila Collinsa czy Petera Gabriela, oraz oczywiście utwory samego Wilsona – czy to solowe, czy nagrane ze Stiltskin. Setlista jest bardzo sprytnie ułożona, tak, by nawet ci spośród słuchaczy, którzy nie znają solowego dorobku Raya, a zgodnie ze starą prawdą lubią tylko te piosenki, które znają, nie nudzili się podczas koncertu. Czyli przeplatanka. Było trochę materiału z zeszłorocznych albumów Song for a Friend i Makes Me Think of Home, był też jeden z najbardziej lubianych utworów Raya – Constantly Reminded (z fragmentem zaśpiewanym po polsku) z drugiej płyty Stiltskin, a także kolejny z moich faworytów – kompozycja tytułowa z jego pierwszej płyty solowej – Change. I choć każdy utwór tego późnego popołudnia (koncert rozpoczął się zaskakująco wcześnie, bo o 18., co w sumie jest niegłupim pomysłem, skoro to niedziela) prowokował żywiołowe reakcje, to nie da się ukryć, że publiczność najbardziej entuzjastycznie reagowała na materiał najlepiej znany. Pierwszą owację na stojąco wzbudził wielki przebój Land of Confusion, a potem podobne reakcje zdarzały się jeszcze kilka razy – przy utworach Home By the Sea, Mama i podczas zamykającego koncert Calling All Stations – numeru tytułowego z jedynej płyty, którą Wilson nagrał z Genesis. Fani bardziej progresywnych klimatów z historii Genesis też mieli powody do zadowolenia – pojawił się bardzo często śpiewany przez Raya numer The Carpet Crawlers oraz The Dividing Line, według mnie najlepsza i na pewno w największym stopniu nawiązująca do progresywnych początków formacji kompozycja z Calling All Stations. Wniosek? Dostaliśmy kapitalną mieszankę przebojowości i trochę bardziej skomplikowanych numerów, może nieco trudniejszych w odbiorze dla przeciętnego słuchacza radia pozłacane hity. Do tego wszystko brzmiało naprawdę kapitalnie – i mam tu na myśli zarówno samo wykonanie, jak i zaskakująco dobrą akustykę sali MDK-u.

Ray Wilson ma na siebie pomysł. To w sumie żadna nowość – znalazł go wszak dość dawno temu. I ten pomysł eksploatuje z korzyściami dla siebie i słuchaczy. Ktoś mógłby marudzić, że jego koncerty to w zasadzie w połowie tribute show, ale czy naprawdę jest na co marudzić? Na zobaczenie na żywo Genesis szanse są znikome, na Phila Collinsa solo niemal żadne, a i Peter Gabriel niezupełnie wpada do nas co kilka miesięcy, więc koncerty Raya, człowieka, który śpiewał utwory obu panów przez ten krótki czas, gdy był wokalistą Genesis, to swego rodzaju „the best of Genesisowego uniwersum”. Taki format dobrze się przyjął – Ray ma z tego korzyści, bo może się z tego utrzymywać i zawsze to przyjemnie grać w pełnych salach, publiczność ma korzyści, bo taki zestaw przebojów sprawdza się na żywo kapitalnie, a w dodatku jest zagrany i zaśpiewany znakomicie, a do tego miejsca takie jak Radomsko mogą przez moment poobcować z muzyką rockową z naprawdę wysokiej półki.

Wszystkie zdjęcia są moj… a nie, zaraz. Nie ma zdjęć, gdyż niestety nikt w MDK-u w moim rodzinnym mieście nie opanował najwyraźniej sztuki odpisywania na maile w sprawie akredytacji prasowych. Zdjęcie główne dzięki uprzejmości Justyny Szadkowskiej => klik <=

--

Zapraszam na prowadzoną przeze mnie audycję Lepszy Punkt Słyszenia w radiu Rock Serwis FM w każdy piątek o 21 (powtórki w niedziele o 14)
http://rockserwis.fm - tu można mnie słuchać
http://facebook.com/lepszypunktslyszenia - a tu porozmawiać ze mną w trakcie audycji

Zapraszam też na współprowadzoną przeze mnie audycję Nie Dla Singli w każdą sobotę o 20

http://zak.lodz.pl - tu można nas słuchać
http://facebook.com/niedlasingli - a tu z nami porozmawiać w trakcie audycji